تیغ‌های جراحی در انواع مختلف اشکال و اندازه‌ها موجود هستند و اکثر آن‌ها به شکل مثلثی یا هلالی طراحی شده‌اند. هنگامی که یک تیغ جراحی برای عمل استفاده می‌شود، استریل‌سازی آن یک نگرانی بسیار مهم است. به طور کلی، تیغ جراحی فقط در صورتی مورد استفاده قرار می‌گیرد که کاملاً استریل باشد، حتی اگر فقط برای یک برش کوچک به کار رود. برای استریل کردن تیغه جراحی، بهتر است از گرمای زیاد استفاده نشود، زیرا گرما می‌تواند باعث کند شدن تیغه شود. به همین دلیل، برای استریل کردن تیغ‌های جراحی از روش استریل سرد استفاده می‌شود.

دسته تیغه جراحی معمولاً به صورت جداگانه تولید می‌شود و در سایزهای مختلفی عرضه می‌گردد. این سایزها با عدد کدگذاری شده و به فروش می‌رسند. رنج سایزهای چاقوهای جراحی معمولاً از عدد 3 تا 9 متغیر است. این سایزها به جراحان این امکان را می‌دهند که با توجه به نیاز خاص هر عمل جراحی، تیغه مناسب را انتخاب کنند. سایزهای کوچک‌تر برای برش‌های دقیق و ظریف‌تر مناسب هستند، در حالی که سایزهای بزرگ‌تر برای برش‌های عمیق‌تر و گسترده‌تر کاربرد دارند.

• دسته های 3 و 4 دسته ی بلند و تخت دارند.
• دسته ی 5 و 6 و 8 پایه پهن تری دارند.
• شماره 7 مثل یک خودکار باریک است.
• شماره 9 از شماره 7 باریک تر است.

تیغه های جراحی مانند بدنه ها سایز بندی و اشکال متفاوتی دارند که با اعداد علامت گذاری شده اند:

• شماره 10 تیغ پهن و گرد دارد و برای بریدن بافت نرم استفاده می شود، و با آن برش های بزرگی می توان انجام داد.
• شماره 11 تیغ بلند و نازک مثلثی شکل داشته و در نوک تیغه یک مقدار خمیدگی دارد، این به دلیل استفاده آن در برش های عمیق ولی کوچک است و برای کار های دقیق تر استفاده می شود.
• شماره 12 نوک قلاب مانند دارد و معمولا برای بریدن نخ بخیه استفاده می شود.
• شماره 15 تیغه کوتاهی دارد و برای برش های خیلی کوچک استفاده می شود.
• شماره 20 و 21 معمولا برای برش های دقیق و عمیق در بافت استفاده می شود.
• شماره 22 مدل بزرگ تر شماره 10 است و برای بافت های کلفت استفاده می شود.
• شماره 23 مدل نوک تیز و نازک تر شماره 21 است.

برخلاف چاقوهای جراحی دائمی که دارای درجه‌بندی‌های مختلف هستند، تیغ‌های یک‌بار مصرف از پیش به دسته‌های خاص خود متصل شده و به فروش می‌رسند. چاقوهای جراحی، همان‌طور که قبلاً اشاره شد، معمولاً از جنس استیل یا آلیاژ برنج ساخته شده‌اند. با این حال، برخی مدل‌های نادرتر از مواد دیگری مانند سرامیک، تیتانیوم، الماس، یاقوت یا آبسیدین نیز تولید می‌شوند.

آزمون‌های فیزیکی و شیمیایی چاقوهای جراحی بر اساس استاندارد 5187 انجام می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که این ابزارها از کیفیت و ایمنی لازم برخوردار هستند.