این ست‌ها تحت استانداردهای ملی و بین‌المللی خاصی تولید می‌شوند، از جمله شماره استاندارد ملی 4638-3 و شماره استاندارد بین‌المللی ISO 15223-1. این استانداردها به منظور تضمین کیفیت و ایمنی ست‌های خون‌گیری وضع شده‌اند و شامل الزامات خاصی برای طراحی و عملکرد این ابزارها هستند. به‌علاوه، مجموعه خروجی هوا باید شامل یک صافی باشد که ورود میکروب‌ها را به داخل سیستم جلوگیری کند، تا از هرگونه آلودگی جلوگیری شود.

از دیگر الزامات مهم ست‌های خون‌گیری یکبار مصرف، استریل بودن و داشتن کلاهک محافظتی است. این کلاهک به‌عنوان یک مانع ایمنی عمل می‌کند و از آلودگی احتمالی سوزن‌ها و سایر اجزای ست جلوگیری می‌کند. همچنین، این ست‌ها نباید هیچ اثر موضعی و مضر برای بیماران داشته باشند.

آزمون‌های فیزیکی که بر روی این ست‌ها انجام می‌شود شامل ارزیابی آلودگی به ذرات، نشت، و استحکام کششی است. به‌طور خاص، سوزن بطری، سوزن خروجی هوا، سوزن خون‌گیری و لوله‌ها باید تحت آزمون‌های استانداردی مانند ISO 7864 و ISO 9626 قرار گیرند. برای مثال، استحکام کششی این ست‌ها باید به گونه‌ای باشد که نیروی 15 نیوتن را به مدت 15 ثانیه تحمل کند. همچنین، لوله‌ها باید حداقل 600 میلی‌متر طول داشته باشند و از پیچ خوردگی در آن‌ها جلوگیری شود.

آزمون‌های شیمیایی نیز شامل ارزیابی مواد اکسید شونده، یون‌های فلزی، تیتراسیون اسیدی یا قلیایی، مواد باقی‌مانده پس از تبخیر و جذب ماوراء بنفش محلول استخراجی هستند. این آزمون‌ها برای اطمینان از عدم وجود مواد مضر در ساختار دستکش‌ها و لوله‌های خون‌گیری ضروری هستند.

آزمایش‌های بیولوژیکی نیز شامل ارزیابی استریل بودن، تب‌زایی، همولیز (طبق استاندارد ISO 10993-4) و سمیت‌زایی (طبق استاندارد ISO 10993-1) است. این آزمون‌ها به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنند که ست‌های خون‌گیری یکبار مصرف به‌طور کامل ایمن و مؤثر هستند و می‌توانند در محیط‌های بالینی با اطمینان استفاده شوند.