دستکش‌های جراحی استریل به‌طور خاص با هدف جلوگیری از انتقال عفونت‌ها و محافظت از هر دو طرف، بیمار و جراح، تولید می‌شوند. فرآیند استریلیزاسیون این دستکش‌ها معمولاً با استفاده از روش‌هایی مانند گاز اتیلن اکسید یا اشعه ماوراء بنفش انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ‌گونه میکروبی بر روی سطح دستکش‌ها وجود ندارد. این موضوع باعث می‌شود که دستکش‌های جراحی به‌عنوان یک مانع مؤثر در برابر عفونت‌ها و بیماری‌ها عمل کنند.

علاوه بر مواد اولیه، طراحی و ساختار دستکش‌های جراحی نیز اهمیت زیادی دارد. این دستکش‌ها معمولاً به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که به راحتی بر روی دست‌ها قرار بگیرند و در عین حال از حس لمسی و دقت بالای جراحان در حین عمل پشتیبانی کنند. ویژگی‌های اضافی مانند لبه‌های مقاوم و سطح ضد لغزش نیز به بهبود عملکرد این دستکش‌ها کمک می‌کند. در مجموع، دستکش‌های جراحی استریل با ترکیب مواد باکیفیت و طراحی ارگونومیک، نقش حیاتی در حفظ ایمنی و سلامت در فرایندهای جراحی ایفا می‌کنند.

این استاندارد برای تعیین ویژگی های دستکش جراحی لاستیکی سترون بسته بندی شده می باشد که در عمل های جراحی استفاده و همچنین در امور پزشکی که برای حفاظت بیمار و مصرف کننده از انتقال آلودگی ضروری است، کاربرد دارد.

1. طبقه بندی:

2. ابعاد:

3. بررسی نشتی:

دستکش ها طی آزمون مطابق با استاندارد، نباید دارای نشتی باشند.

4. خواص کششی:

به طور کلی نیروی و میزان ازدیاد طول در نقطه پارگی، قبل و بعد از طول عمر تسریع یافته انجام می شود و باید با استاندارد مطابقت داشته باشد. 

5. سترونی:

دستکش باید سترون باشد.

6. بسته بندی:

دستکش ها باید در بسته های دو لایه بسته بندی شوند.

7. نشانه گذاری: 

بسته بندی داخلی باید شامل سایز، نشان چپ (L) یا راست (R) بر روی بسته بندی باشد. بسته بندی تکی باید شامل موارد شکل ذیل باشد. بسته بندی چند تایی باید علاوه بر موارد ذکر شده در تصویر، دارای تعداد جفت دستکش و شرایط نگهداری باشد.