آزمون باقی مانده اتیلن اکساید
اکسید اتیلن یا اتیلن اکساید،یک ترکیب آلی با فرمول C2H4O میباشد. این گاز بیرنگ قابل اشتعال دارای بوی ضعیف شیرینی است و سادهترین اپوکسید محسوب میشود. این ماده معمولاً به صورت یک مایع سرد و خُنک شده به کار گرفته شده و به همین صورت حمل می گردد. این ماده عمدتاً به عنوان پیشسازی برای گلیکول اتیلن و دیگر مواد شیمیایی دارای حجم بالا تولید میشود، اما در عین حال برای استریلیزاسیون نیز در پزشکی کاربرد دارد.این گاز قابلیت نفوذ بسیار بالایی دارد ، بهطوریکه اجسام متخلخل را به راحتی استریل میکند. برای استریل کردن ابزارهایی که به رطوبت حساسیت نشان می دهند( وسایل فلزی ) ، مناسب میباشد و در عین حال آلرژی زا و در غلظت 700 پی پی ام نیز بدون بو میباشد.یعنی در صورت نشت در محیط ، توسط انسان قابل شناسایی نمیباشد و به تازگی یکی از عوامل سرطان زا محسوب شده و نیز مخرب لایه ازون میباشد.
تجزیه و تحلیل باقیمانده اتیلن اکسید (EO) در شناسایی و تعیین میزان اتیلن اکساید ، اتیلن کلروهیدرین و اتیلن گلیکول توسط کروماتوگرافی گازی استفاده می شود. این آزمایش به تولید کنندگان کمک می کند با تعیین انطباق با حد باقیمانده پذیرفته شده ، ایمنی محصولات استریل شده توسط EO را نشان دهند.باقیمانده ها می توانند برای کاربر نهایی یا بیمار مضر باشند ، بنابراین مهم است که تمام ملزومات پزشکی محدودیت های مندرج در استاندارد 7-10993 را رعایت کنند.

سه دسته اصلی از ملزومات پزشکی که برای بیماران استفاده میشوند نیاز به انجام این آزمون دارند:
- استفاده محدود
- استفاده طولانی مدت
- استفاده دائمی
لوازمی که تماسی با بیمار ندارند ، برای رعایت این استاندارد لازم نیست.
جدول روبرو که از استاندارد 7-10993 استخراج شده است ، خلاصه ای از تجهیزات مختلف و حدود استفاده آنها را ارائه می دهد.
