باند زخم بندی

باند زخم‌بندی یا باند پانسمان، یکی از قطعات اساسی است که در نگهداری ابزار و تجهیزات پزشکی، مانند پانسمان یا آتل، به کار می‌رود. این باندها همچنین برای نگه‌داری قسمتی از بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این بافت‌ها انواع مختلفی دارند که شامل لنوبافت، بافت ساده و بافت حلقوی می‌شود. روش تولید آن‌ها با استفاده از دستگاه‌های بافندگی تار و پودری یا حلقوی انجام می‌شود. در مواردی مانند خون‌ریزی‌های شدید یا نیش سمی مار، به منظور کاهش جریان خون، از باند زخم‌بندی استفاده می‌شود.

باند زخم‌بندی باید دارای قابلیت ترمیم‌پذیری باشد. طراحی باند باید به گونه‌ای باشد که فرآیند ترمیم زخم را تسریع کرده و به حفظ محیطی مرطوب که برای ترمیم زخم مطلوب است، کمک کند. همچنین، باندهای زخم‌بندی باید مانعی در برابر میکروب‌ها و عوامل خارجی ایجاد کنند تا از ورود آن‌ها به زخم جلوگیری شود. علاوه بر این، باندها باید نرم و انعطاف‌پذیر باشند تا از تحریک ناخواسته زخم و افزایش درد جلوگیری کنند. باند زخم‌بندی مناسب باید قادر به جذب ترشحات زخم باشد، به‌گونه‌ای که محیط زخم تمیز و از مرطوب شدن بیش از حد محفوظ بماند.

هدف از این آزمایش، تعیین ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی، نمونه‌برداری، روش‌های آزمون، بسته‌بندی و نشانه‌گذاری باندهای زخم‌بندی سفید گری‌شده با ابعاد مختلف است. این آزمون استاندارد با شماره ملی 583، به‌طور خاص در مورد باندهای زخم‌بندی از جنس 100% پنبه، ویسکوز و مخلوط پنبه و ویسکوز کاربرد دارد. باندهای منسوج بافته‌شده در این آزمون مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.

انواع آزمون‌های مربوط به این استاندارد شامل موارد زیر است: اندازه‌گیری بو، اندازه‌گیری زمان جذب، اندازه‌گیری مواد محلول در آب، اندازه‌گیری مواد محلول در اتر، اندازه‌گیری خاکستر، اندازه‌گیری رطوبت بازیافتی، واکنش در برابر نور فرا بنفش، تشخیص مواد اصلاح‌کننده رنگ، و اندازه‌گیری اسیدیته و قلیاییته.