چاقو جراحی

تیغ های جراحی در همه انواع اشکال و اندازه ها وجود دارند و اکثر آنها مثلثی یا هلالی شکل می باشند. هنگامی که یک تیغ جراحی برای عمل استفاده می‌شود، استریل سازی یک نگرانی بسیار مهم است. به طور کلی، تیغ جراحی فقط در صورت استریل بودن استفاده می‌شود، حتی اگر  فقط برای یک برش کوچک مورد استفاده قرار گیرد. برای استریل کردن تیغه جراحی بهتر است از گرمای زیاد استفاده نشود، چرا که تیغه پس از گرمای شدید کند می شود. به همین دلیل برای تیغه های جراحی از روش استریل سرد استفاده می کنند.

دسته ی تیغه جراحی معمولا جداگانه تولید شده و سایز بندی های مختلفی دارند که با عدد کد گذاری شده و به فروش می رسد. رنج سایز ها ی چاقو های جراحی از عدد 3 تا 9 می باشد:

• دسته های 3 و 4 دسته ی بلند و تخت دارند.
• دسته ی 5 و 6 و 8 پایه پهن تری دارند.
• شماره 7 مثل یک خودکار باریک است.
• شماره 9 از شماره 7 باریک تر است.

تیغه های جراحی مانند بدنه ها سایز بندی و اشکال متفاوتی دارند که با اعداد علامت گذاری شده اند:

• شماره 10 تیغ پهن و گرد دارد و برای بریدن بافت نرم استفاده می شود، و با آن برش های بزرگی می توان انجام داد.
• شماره 11 تیغ بلند و نازک مثلثی شکل داشته و در نوک تیغه یک مقدار خمیدگی دارد، این به دلیل استفاده آن در برش های عمیق ولی کوچک است و برای کار های دقیق تر استفاده می شود.
• شماره 12 نوک قلاب مانند دارد و معمولا برای بریدن نخ بخیه استفاده می شود.
• شماره 15 تیغه کوتاهی دارد و برای برش های خیلی کوچک استفاده می شود.
• شماره 20 و 21 معمولا برای برش های دقیق و عمیق در بافت استفاده می شود.
• شماره 22 مدل بزرگ تر شماره 10 است و برای بافت های کلفت استفاده می شود.
• شماره 23 مدل نوک تیز و نازک تر شماره 21 است.

برخلاف چاقو جراحی های دائمی که درجه بندی های مختلف دارد، تیغ های یک بار مصرف از قبل به دسته خصوص به خود وصل شده و به فروش می رسند.

چاقو جراحی همانطور که قبلا گفته شد اکثرا از جنس استیل یا آلیاژ برنج اند، ولی برخی مدل های نادر تر از جنس سرامیک، تیتانیم، الماس، یاقوت یا آبسیدین می باشد.

آزمون های فیزیکی و شیمیایی چاقوی جراحی بر اساس استاندارد 5187 انجام می شوند.